80 lat temu urodził się WOJCIECH SKOWROŃSKI

(ur. 11 lipca 1941, zm. 17 stycznia 2002),

wokalista, pianista, klarnecista, aranżer i kompozytor bluesowy i rock'n'rollowy, popularny szczególnie w latach 70. i 80., członek kultowych dziś formacji - Bardowie, Hubertusy, Drumlersi, Nowi Polanie, Grupa ABC, a także lider własnych zespołów.

Zmarł w wieku 60 lat, po długiej i ciężkiej chorobie.

"Wojtka nie są w stanie opisać żadne słowa. Nawet jego płyty są tylko bladym odbiciem tego, co działo się na koncertach.

Potrafił dosłownie doprowadzić do czerwoności i wspólnej ekstazy każdą publiczność. To było niesamowite. Nie znam innego muzyka, który mógłby mu w tym dorównać.

Był nie tylko świetnym pianistą i wokalistą - był przy tym prawdziwym showmanem, który zarażał wszystkich swoją muzyką, jeśli tylko stał przy nim jakiś fortepian.

Co ciekawe, tworzywem którym zarażał, wcale nie były jego popularne piosenki. Był nim blues, a zwłaszcza jedna z jego odmian - boogie woogie.

Jego improwizacje porywały żywiołowością, pomysłowością, wirtuozerią i naturalnym czuciem bluesa. Takich rzeczy nie można się nauczyć, trzeba je mieć we krwi. W osobie Wojtka mieliśmy jednego z najwspanialszych bluesmanów, jakich wydała polska ziemia" (Zygmunt Szram).

Wojciech Skowroński urodził się w Warszawie, ale niemal całe życie spędził w Poznaniu.

Ukończył średnią szkołę muzyczną w klasie klarnetu, a następnie studiował w poznańskiej Akademii Muzycznej.

W czasach szkolnych i uczelnianych grał w zespołach amatorskich.

Drogę muzyczną na scenach krajowych Wojtek zaczynał w 1962, jako pianista w dixielandowej grupie Storyville Jazz Band.

W 1963 został finalistą II Ogólnopolskiego Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, po czym przez kilka miesięcy współpracował z Czerwono-Czarnymi.

W końcu, trafił do Bardów, gdzie rozpoczął karierę w pełnym tego słowa znaczeniu.

BARDOWIE (poznańscy)

W latach 1966-1967 Wojtek Skowroński śpiewał z wokalno-instrumentalnym zespołem Bardowie. Był to zespół jazzu tradycyjnego, utworzony w Poznaniu, przy Zarządzie Okręgowym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, w lutym 1966, przez Ryszarda Szylberga, w składzie:

Aleksander Michalski - clarinet, sax, leader

Janusz Olszewski - trumpet

Bernard Głęboczyk - trombone

Kazimierz Jeliński - tuba

Tadeusz Konieczny - piano, organ

Jerzy Wojciechowski - banjo, guitar

Piotr Siwek - bass, bass guitar

Włodzimierz Głęboczyk - drums

Mirosława Kowalak, Stefan Piątkowski, Wojciech Skowroński - vocal.

W październiku 1966 braci Głęboczyków, Jerzego Wojciechowskiego, Janusza Olszewskiego i Kazimierza Jelińskiego zastąpili Hubert Szymczyński (trombone), Jan Garbarek (drums), Ryszard Kaźmierczak (banjo, guitar), Marian Napieralski (trumpet). Ponadto z zespołem współpracował wokalista Piotr Kuźniak.

Grupa, związana z Domem Kultury "Kolejarz", wykonywała podczas koncertów repertuar dixielandowy i rhythm and bluesowy.

W 1967 Bardowie zdobyli 1. nagrodę na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Instrumentalnych, Wokalistów i Piosenkarzy CRZZ w Polanicy Zdroju. W efekcie, zespół został zaproszony na festiwal w Opolu, gdzie w koncercie "Mikrofon dla wszystkich" Skowroński wykonał m.in. piosenki: "Umarł Maciek, umarł" i "Do widzenia, Teddy".

Muzycy wystąpili także w koncercie "Nowe twarze w polskim jazzie" podczas Jazz Jamboree '67 w Warszawie.

TRIO HUBERTUSY

Od stycznia do maja 1968 istniało efemeryczne trio Hubertusy, które, oprócz Skowrońskiego, współtworzyli basista Hubert Szymczyński i perkusista Jerzy Skowronek.

Zespół wziął udział w festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie Skowroński zdobył nagrodę publiczności oraz 1. nagrodę w kategorii wokalistów, ex aequo z Marianną Wróblewską.

DRUMLERSI

W 1968 Skowroński współpracował z zespołem Drumlersi.

Był to zespół folkowo-beatowy, założony w styczniu 1968, z inicjatywy Jerzego Kosińskiego (menadżer Czerwono-Czarnych), oraz kompozytora Marka Sarta (właśc. Jan Szczepański) i poety Ernesta Brylla, którzy latem 1967 postanowili zorganizować nową formację beatową, nawiązującą do tradycji polskiej muzyki ludowej.

Poszukiwania muzyków trwały kilka miesięcy. Spośród laureatów Gitariad i innych młodzieżowych przeglądów muzycznych, wyłoniono sporą grupę młodzieży, którą zaproszono na zgrupowanie do Żelazna koło Kłodzka.

Z grona 60 wykonawców wybrano kilku absolwentów średnich szkół muzycznych, którzy mieli tworzyć trzon przyszłego ansamblu.

Grupa Drumlersi debiutowała w marcu 1968, w programie "Telewizyjna Giełda Piosenki". Wykonała tam kompozycję "Wymyśliłam nas" oraz utwór, oparty na motywach ludowych - "Od kochania nikt nie umarł".

W pierwszym składzie zespołu znaleźli się:

Sonia Sulin (właśc. Halina Frąckowiak), Anita Bem (właśc. Teresa Czekańska), Wojciech Skowroński - vocal

Tadeusz Prokop - vocal, guitar

Zbigniew Wrzos - guitar

Andrzej Mikołajczak - organ, leader

Leszek Muth - bass guitar

Piotr Milewski - drums.

Później do zespołu dołączyli Andrzej Ibek - organ, Aleksander Michalski - tenor sax, Marian Napieralski - trumpet, i Hubert Szymczyński - trombone.

Drumlersi udanie zaprezentowali się podczas II Musicoramy.

27 kwietnia 1968 formacja wystąpiła w audycji telewizyjnej "Drumlersi", prowadzonej przez Witolda Pogranicznego i Wojciecha Siemiona, gdzie przedstawiła program muzyczny "Chłopcy z naszych stron".

W maju tego roku grupa odbyła tournée po kraju, a w czerwcu, wspólnie z Wojciechem Skowrońskim, wzięła udział w koncercie "Pieśń i piosenka jazzowa" podczas festiwalu w Opolu.

Latem 1968 zespół, pod patronatem Estrady Białostockiej, wziął udział w realizacji muzyki do filmu "Przygoda z piosenką" w reż. Stanisława Barei.

Formacja była także gospodarzem pierwszej imprezy z cyklu Non Stop, zorganizowanej przez Jerzego Kosińskiego w Kołobrzegu.

Z końcem lata 1968, Szymczyński i Mikołajczak odeszli do Nowych Polan, natomiast Drumlersi, w składzie poszerzonym o gitarzystę Jerzego Górzyckiego, we wrześniu odbyli kolejną trasę koncertową po kraju. Pod koniec 1968 zakończyli działalność.

NOWI POLANIE

We wrześniu 1968 Włodzimierz Wander i Andrzej Nebeski postanowili odbudować zespół Polanie, który istniał już od 1965, i którego pierwsze wcielenie rozpadło się w kwietniu 1968, po jednej z tras koncertowych. Wander i Nebeski zaangażowali młodych poznańskich muzyków. Grupę Nowi Polanie tworzyli:

Dana Lerska - vocal

Wojciech Skowroński (eks Hubertusy i Drumlersi) - vocal, piano

Włodzimierz Wander - tenor sax

Zbigniew Karwacki (eks Januszki) - alto sax, flute

Andrzej Mikołajczak (eks Drumlersi) - organ

Hubert Szymczyński (eks Drumlersi) - bass guitar, vocal

Andrzej Nebeski - drums.

Z końcem września 1968, nowa formacja dokonała nagrań dla Programu III PR i Młodzieżowego Studia "Rytm".

Oficjalny debiut zespołu miał miejsce w "Telewizyjnej Giełdzie Piosenki", 3 października 1968.

Nowi Polanie, mimo posiadania zdolnego i dynamicznego wokalisty, Wojciecha Skowrońskiego, nie wzbudzili większego zainteresowania. Nie udało się w pełni wykorzystać potencjału nowego wcielenia formacji.

Po nagraniu kilku piosenek dla Programu III PR i Młodzieżowego Studia "Rytm", oraz zagraniu kilku koncertów, Nowi Polanie przestali istnieć pod koniec 1968.

Nagrania dla radia to piosenki z wokalem Wojciecha Skowrońskiego - "Do jeziora spadła gwiazda"; "Pierwszy dzień jesieni", "Rzuciłbym to wszystko", "Śniło mi się", "Zenek", oraz duetu wokalnego Skowroński / Lerska - "Pierwszy dzień jesieni":

Nowi Polanie - "Pierwszy dzień jesieni" feat. Skowroński & Lerska, 1968 https://www.youtube.com/watch?v=xyrwrjk1PhU

Nowi Polanie - "Zenek" feat. Wojciech Skowroński, Official Video 1968 https://www.youtube.com/watch?v=zWYZa59xv5s

Projekt zniknął ze sceny, a nagrania formacji nie ukazały się na żadnej płycie.

Część zespołu, już bez Włodka Wandera, przeobraziła się w Grupę O!, która później zmieniła nazwę na Grupa ABC.

GRUPA ABC ANDRZEJA NEBESKIEGO

W grudniu 1968 Wojciech Skowroński dołączył do zespołu Grupa ABC. Zespół został założony przez byłego perkusistę Polan, Andrzeja Nebeskiego, na przełomie 1968 i 1969. Debiutowali pod nazwą Grupa O! (w domyśle: "O, to grają właśnie oni!"), w składzie, utworzonym przez muzyków zespołu Nowi Polanie:

Wojciech Skowroński - piano, vocal

Andrzej Mikołajczak - organ

Zbigniew Karwacki - alto sax, tenor sax, flute

Hubert Szymczyński - bass guitar, trombone, vocal (eks Polanie)

Andrzej Nebeski - drums, leader (eks Polanie)

W tym zestawieniu grupa dokonała w lutym 1969 pierwszych nagrań radiowych. Później do zespołu dołączył saksofonista tenorowy - Aleksander Michalski z formacji Drumlersi.

Muzycy nie byli zadowolenie z nazwy grupy. Ogłosili zatem konkurs na nową.

Po debiucie w "Telewizyjnym Ekranie Młodych" 11 lutego 1969, telewidzowie, zasugerowani się tytułem piosenki "Moje ABC", zadecydowali, że zespół ma przyjąć nazwę Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego.

Pierwsze miesiące upłynęły pod znakiem umiarkowanej popularności.

Przełom nastąpił w kwietniu 1969, kiedy zespół nawiązał współpracę z Haliną Frąckowiak - laureatką Festiwalu Młodych Talentów, solistką zespołów Tony, Tarpany i Drumlersi.

W maju 1969 nastąpiły pierwsze zmiany personalne - z zespołu odszedł Wojciech Skowroński.

Wojciech Skowroński & Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego - "101 203", Audio1968 https://www.youtube.com/watch?v=Mg8-vca4kXM

Wojciech Skowroński & Grupa ABC Andrzeja Nebeskiego - "Zgubiłem twoje zdjęcie", Audio 1969 https://www.youtube.com/watch?v=Vtm34tJ7G2U

Po odejściu z ABC w 1969, Skowroński prowadził własne zespoły.

TRIO BLUESOWE / BLUES TRIO

W latach 1969-1972 istniało Trio Bluesowe, znane także jako Blues Trio, w składzie z basistą i harmonijkarzem, Kazimierzem Plewińskim, oraz perkusistą Andrzejem Nackoskim.

W 1970 Nackoskiego zastąpił Piotr Janton, dołączył też akustyk Maciej Winiewicz, który sporadycznie wspomagał zespół, grając także na harmonijce ustnej.

Blues Trio wystąpiło w 1970 podczas Beat Session w Warszawie, Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych, a także plebiscytu o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata.

Trio Bluesowe wydało w 1970 płytę "Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego":

"Nas trzech" from "Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego" 1970 https://www.youtube.com/watch?v=RyYiPJapwIc

"Trochę żal" from "Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego" 1970 https://www.youtube.com/watch?v=cZ5wjeSGa3Y

Wiosną 1971 nastąpiła zmiana w składzie zespołu - do Skowrońskiego i Winiewicza dołączyli basista Andrzej Iskra i perkusista Przemysław Lisiecki.

Większe powodzenie zyskali w 1971, podczas Karnawałowych Spotkaniach Muzycznych, Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych. Skowroński zdobył tam 3. miejsce oraz nagrodę dziennikarzy, a także na Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie, gdzie zespół wystąpił jako gwiazda festiwalu. Wiosną 1972 zespół wystąpił w Opolu.

Latem do grupy dołączył Maciej Dobrzyński, który pełnił funkcję kierownika artystycznego i organizacyjnego.

Skład włączył do repertuaru utwory rythm and bluesowe i rockowe, co skłoniło Skowrońskiego do zmiany nazwy na Blues & Rock.

BLUES & ROCK

W dniach 19-22 października 1972, już pod nową nazwą, zespół wystąpił podczas Jazz Jamboree, gdzie nagrał pierwszą płytę koncertową w historii polskiej muzyki rock and rollowej - singiel, zarejestrowany na żywo.

Szczyt popularności zespołu przypadł na lata 1973-1974, kiedy z grupą Blues & Rock występował żeński chórek Rock & Blues, w składzie Ewa Góra (właśc. Ewa Górzanka), Krystyna Stolarska oraz Halina Zielińska, wcześniej solistki zespołu Amazonki.

"BLUES & ROCK" 1973

W styczniu 1973 Blues & Rock dokonał nagrania pierwszej płyty - "Blues & Rock", w składzie:

Wojciech Skowroński - piano, electric piano, vocal

Andrzej Iskra - bass guitar

Maciej Winiewicz - percussion, harmonica

Maciej Dobrzyński - percussion

Przemysław Lisiecki - drums, percussion

Rock & Blues: Ewa Góra (właśc. Ewa Górzanka), Halina Zielińska, Krystyna Stolarska - backing vocals

Guest: Krzysztof Sadowski - Hammond organ

"Blues and Rock" from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=NKv0XygNfwI

"Kominiarz Johnny" from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=SX7jO05Zd9s

"Rock and roll każdy zna" from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=bCuQZAIvovY

"Gdybyś miał dwa życia" from from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=mSG3cAZh3tk

"Ludzie, coś mi tutaj nie gra" from from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=VVAANWRoeBQ

"Równy był gość" from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=Z6bgj2pceRY

"Alabama" from "Blues & Rock" 1973 https://www.youtube.com/watch?v=hwZG7jypMag

Po wydaniu płyty, z tria wokalnego Rock & Blues odeszła Halina Zielińska, a jej miejsce zajęła Teresa Głowacka.

Wiosną 1973 z zespołem nawiązał współpracę gitarzysta Edmund Klaus, z którym podczas festiwalu w Opolu '73 formacja wykonała utwory "Alabama" i "Ja to się cieszę byle czym”:

Blues & Rock Wojciecha Skowrońskiego - "Blues to zawsze blues jest", Live in Opole 1973 https://www.youtube.com/watch?v=GimB5wOFa_Q

Wojciech Skowroński & Alibabki - "Ja to się cieszę byle czym", Live TV 1973 https://www.youtube.com/watch?v=GQupyvjSxH4

Poza Opolem '73, zespół w tym samym roku wystąpił także także na Poznańskich Muzykaliach, Częstochowskich Spotkaniach Jazzowych, Dniach Kultury Polskiej w Berlinie, Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych i Inter Copernicalia.

Jesienią 1974 nastąpiły kolejne zmiany personalne. Przemysława Lisieckiego zastąpił perkusista Eryk Kulm, a Andrzeja Iskrę - basista Eugeniusz Orlicki.

W 1975 Skowroński wraz z zespołem nawiązali współpracę z łódzką orkiestrą Karola Nicze, co zaowocowało wspólnymi trasami koncertowymi "Kontrasty i porównania" w 1975 i 1976.

Eryk Kulm opuścił zespół po niespełna 3-miesięcznej współpracy. Jego następcą został Waldemar Majewski.

"WOJCIECH SKOWROŃSKI" 1976

W 1976 zespół zarejestrował album "Wojciech Skowroński":

Wojciech Skowroński - piano, electric piano, vocal

Edmund Klaus - guitar

Eugeniusz Orlicki - bass guitar

Waldemar Majewski - drums

"Ja to się cieszę byle czym" from "Wojciech Skowroński" 1976 https://www.youtube.com/watch?v=5XorwnZ4xQE

"Rock and roll i ja" from "Wojciech Skowroński" 1976 https://www.youtube.com/watch?v=wYh29EaIjQQ

"Szósta rano na trasie" from "Wojciech Skowroński" 1976 https://www.youtube.com/watch?v=MxuYoGED_RQ

"Do tych dni, kolorowych dni" from "Wojciech Skowroński" 1976 https://www.youtube.com/watch?v=5kF-4OyAZ54

"Stompin' at the Savoy" from "Wojciech Skowroński" 1976 https://www.youtube.com/watch?v=IOWh0qHiO4U

Po zakończeniu trasy koncertowej, w październiku 1976 Blues & Rock został rozwiązany.

W następstwie, Wojtek Skowroński zawiesił działalność muzyczną na ponad dwa lata.

NEW BLUES & ROCK

Wiosną 1978 Skowroński z Lisieckim utworzyli kolejny skład, tym razem o nazwie New Blues & Rock.

Znaleźli się w nim basista Marek Wojciechowski i gitarzysta Andrzej Rogal. Zespół nie przetrwał. Był to trudny okres w Polsce, trasy koncertowe zostały znacznie ograniczone.

Na początku lat 80. Wojciech Skowroński wyjeżdżał za granicę z zespołami WOYTEK S. BAND oraz WOJTEK S. TRIO, w których, oprócz Skowrońskiego, grali Przemysław Lisiecki na perkusji i jego brat, Wojciech Lisiecki, na gitarze basowej.

Od 1984 Skowroński prowadził zespół WOJTEK S. BOOGIE MAN, w skład którego weszli gitarzysta Tomasz Dziubiński i perkusista Przemysław Lisiecki.

"FORTEPIAN i JA" 1985

Materiał na album "Fortepian i ja" zarejestrowany został w grudniu 1985, w poznańskim studiu Giełda. Sesje fotograficzną do płyty wykonał Rafał Jasionowicz. Producentem płyty był Wojciech Bednarski.

To pierwszy album w stylu boogie, zarejestrowany przez polskich artystów:

Wojciech Skowroński - piano, harmonica, vocal

Tomasz Dziubiński - guitar, acoustic guitar

Przemysław Lisiecki - drums, percussion

"Fortepian i ja" - Full Album 1985 https://www.youtube.com/watch?v=AxPoULrXwdU

Tomasz Dziubiński wspominał: "Wojtek śpiewa całą płytę tzw. skatem, czyli akcentując sylaby bez konkretnych słów, a był w tym nieporównywalnym mistrzem. Dzisiaj śpiew taki można porównać z amerykańskim rapem. Była to pierwsza płyta w stylu boogie woogie w Polsce. Uważam Wojtka Skowrońskiego za artystę formatu światowego, któremu i dziś jeszcze niewielu może dorównać. Jako człowiek, Wojtek był niezwykle koleżeński, bez nałogów, i niesamowicie pracowity".

Po zakończeniu trasy, promującej płytę, perkusistę Przemysława Lisieckiego zastąpił Wiesław Lustyk.

Rok 1986 przyniósł historyczne trasy koncertowe, których organizatorem był Franciszek Walicki.

11 i 12 lipca 1986 w sopockiej Operze Leśnej odbyły się koncerty Old Rock Meeting, gdzie wystąpił m.in. Woytek Band. Koncerty te zostały zarejestrowane na 5-płytowym albumie, o takim samym tytule. Skład zespołu Skowrońskiego tworzyli:

Wojciech Skowroński - piano, vocal

Tomasz Dziubiński - guitar

Andrzej Mikołajczak - keyboards

Krzysztof Basa - bass guitar

Guest: Andrzej Nebeski - drums.

Wojciech Skowroński Band - "Moje ABC", Live @ Old Rock Meeting '86 https://www.youtube.com/watch?v=MRHiTzQ6fm8

Wojciech Skowroński Band - "Lecz głupiego życia żal", Live @ Old Rock Meeting '86 https://www.youtube.com/watch?v=uTvJamzz_z4

13 września 1986 Skowroński z zespołem Woytek Band, w składzie Skowroński, Mikołajczak, Dziubiński, Lustyk i Basa, wystąpili na żywo w Studio HI-FI warszawskiej telewizji. Koncert emitowała TVP.

Jesienią 1986 z zespołu odszedł Tomasz Dziubiński, który otrzymał kontrakt zagraniczny. Zastąpił go Lech Niedźwiedziński.

Jesienią zespół z nowym gitarzystą wystąpił na Musicoramie w Kościanie.

Był to ostatni występ Krzysztofa Basy - jego miejsce zajął Zenon Strzałkowski.

Wojciech Skowroński - "Kominiarz Johnny" / "Blues to zawsze blues jest", Live in Zabrze 1986 https://www.youtube.com/watch?v=bR_HelgMCQ4

"JAK SIĘ BAWISZ?" 1987

W czerwcu 1987 nowy skład WOYTEK BAND dokończył nagrania na album "Jak sie bawisz", rozpoczęte jeszcze wiosną 1986:

Wojciech Skowroński - piano, keyboards, vocals

Lech Niedźwiedziński, Tomasz Dziubiński - guitar

Andrzej Mikołajczak - keyboards, percussion

Krzysztof Basa, Zenon Strzałkowski - bass guitar

Wiesław Lustyk - percussion

"Jak się bawisz?" - Full Album 1987 https://www.youtube.com/watch?v=APuAp6Gb2Tg

W 1989 wystąpili po raz kolejny w Opolu:

Wojciech Skowroński - "Kozi blues", Live in Opole 1989 https://www.youtube.com/watch?v=AoTCzUgPYiA

Wojciech Skowroński występował także za granicą, m. in. w NRD, Czechosłowacji, RFN, ZSRR, Holandii, Belgii i Francji.

Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla PR. solowych oraz z orkiestrami Alex Band Aleksandra Maliszewskiego, Jerzego Miliana, Andrzeja Trzaskowskiego i Karola Nicze.

Miał w swoim repertuarze standardy muzyki bluesowej, popularne przeboje rockandrollowe i utwory własne.

DYSKOGRAFIA https://wojciechskowronski.pl/mdy-cd.../31-dyskografia.html

Fanpage na FB https://www.facebook.com/Wojciech.Skowronski.Bluesman/

CHOROBA i ŚMIERĆ

W 1990 muzyk poważnie zachorował, co położyło kres jego działalności koncertowej.

Wojciech Skowroński zmarł 17 stycznia 2002, w wieku 60 lat, po ciężkiej chorobie nowotworowej krtani i płuc.

Pochowany został na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu, w grobie rodzinnym.

R.I.P. [*]

UPAMIĘTNIENIE

23 października 2017 ukazał się album "Wojciech Skowroński - Trochę żal. Nagrania archiwalne z lat 1970-1973".

Była to pierwszą z planowanych czterech części kolekcji, zbierającej komplet radiowych, telewizyjnych i koncertowych nagrań artysty z lat 1970-1979. Uporządkowany i profesjonalnie zredagowany zbiór nagrań Skowrońskiego z najwcześniejszego okresu jego solowej działalności.

7 marca 2019 pojawiła się w sprzedaży płyta "Wojciech Skowroński - Blues to zawsze blues jest. Nagrania koncertowe z lat 1970-1974", w kolekcjonerskim nakładzie Kameleon Records, z archiwalnymi koncertowymi nagraniami Blues Trio i Blues & Rock.

"Niezwykle cenne jest to, że są to nagrania na żywo, z liczących się imprez muzycznych w Polsce. Album otwierają dwa nagrania dokonane z Blues Trio podczas Jazz nad Odrą 1970. Jest tu polska wersja wielkiego przeboju Raya Charlesa "Hallelujah, I Love Her So” oraz "Nas trzech", skomponowana przez Skowrońskiego do tekstu Jadwigi Urbanowicz. Oba niezwykle energetyczne.

"Alleluja" słyszymy także po raz drugi - w nagraniu z festiwalu w Opolu w 1972, dokonanym przez formację Blues & Rock.

Jest ono również bardzo energetyczne, ale bogatsze muzycznie od wersji z 1970. Interesujących nagrań jest tutaj więcej, dlatego warto sięgnąć po ten krążek" (polskatimes.pl). W koncertowych nagraniach udział wzięli:

Wojciech Skowroński - piano, electric piano, vocal

Kazimierz Plewiński - bass guitar, harmonica

Piotr Janton - drums, percussion

Maciej Winiewicz - percussion, harmonica, backing vocals

Andrzej Iskra - bass guitar

Przemysław Lisiecki - drums

Edmund Klaus - guitar

Ewa Góra, Teresa Głowacka, Krystyna Stolarska - backing vocals.

Wojciech Skowroński - Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej 1988 https://www.youtube.com/watch?v=efzd1jB8wgg

Zdjęcia ze stron wojciechskowronski.pl / YouTube / last.fm

/ bibliotekapiosenki.pl. Opisy pod zdjęciami